Dit lê al ’n geruime tyd op my hart om meer in Afrikaans te skryf. Ek weet net nie regtig hoe om dit aan te pak nie. Ek wil nie my Engelse lesers vervreem of verloor nie, maar ek weet ook nie of ek kans sien om twee stukke elke keer te doen nie.

By die Afrikaans 100-konsert by Hoërskool Randburg het ek weer besef hoe belangrik dit eintlik is. As ek nie self in Afrikaans skryf nie, gaan my kinders waarskynlik ook nie, en dan waarskynlik hul kinders ook nie… en so gaan dit voort.

Ek gaan dus maar kyk hoe lank ek dit regkry om elke twee weke twee stukke te lewer. Dit gaan dalk nie altyd perfek wees nie, maar dis beter as niks, en wie weet – miskien raak ek al hoe meer gemaklik daarmee.

Teken In